Kees Barten

Kees Barten

Schilderen is het binnengaan in stoffen (substanties) Het is de verwondering en verrukking over hun onverwachte vormen en gevoelens. Het materiaal waaruit het schilderij bestaat wordt niet getoond als ‘het geeft niet wat voor spul’, een willekeurig goedje, maar als iets wat helpt vorm en karakter te bepalen van het schilderij. Het verfoppervlak wordt huid. Het verfoppervlak wordt buitenkant en impliceert dus binnenkant. Verf prikkelt beweging, of gedacht aan beweging en daar doorheen schemeren gevoelens en andere woordeloze ervaringen. Daarom is schilderen toch kunst: niet uitsluitend omdat het ons bomen en gezichten en mooie dingen te zien geeft, maar omdat verf een fijn afgestemde antenne is, reagerend op iedere onopgemerkte beweging van de hand van de schilder, de subtielste schaduw van een gedachte vastleggend in kleur en textuur. In die zin treed je als schilder niet alleen je schilderij binnen maar treed het schilderij ook jou binnen.

Kees Barten